زمان مورد نیاز برای مطالعه 2 دقیقه

نیازی به گفتن نیست که F-۱۶ در این مقایسه جایگاه پلتفرم قدیمی‌تر را دارد، جنگنده‌ای که در سال ۱۹۷۴ و در روز‌های سرد جنگ سرد معرفی شد، اگرچه این پرنده جنگی مطمئناً در زمان منجمد باقی نمانده، زیرا ظاهراً دائماً در حال بهبود و ارتقاء بوده است. در مقابل، F-۳۵ در سال ۲۰۰۶ معرفی شد و بنابراین جنگنده بسیار جدیدتری است.

در میان این دو، وایپر با فاصله‌ای زیاد، بیشتر از رقیب خود در میدان نبرد تست شده و امتحان خود را پس داده است. جالب اینجاست که هم فایتینگ فالکون و هم صاعقه اولین شکار خود را در دوران خدمت در نیروی هوایی اسرائیل تجربه کردند. در واقع، نیروی هوایی اسرائیل تاکنون تنها نهادی است که از پرنده جنگی دوم در نبرد استفاده کرده است.

نیروی هوایی اسرائیل اولین شکار هوا به هوای جنگنده F-۱۶ را به ثمر رساند، جایی که در آوریل و ژوئیه ۱۹۸۱، به ترتیب یک هلیکوپتر Mil Mi-۸ و یک جنگنده MiG-۲۱ “Fishbed” سوری را ساقط کرد.

در همین حال، در ۷ ژوئن همان سال، نیروی هوایی اسرائیل کارآیی F-۱۶ را در مأموریت‌های هوا به زمین در طول اجرای عملیات بابل، یا عملیات اپرا، و حمله به رآکتور هسته‌ای اوسیراک در عراق به نمایش گذاشت و به این ترتیب باعث شد یک دهه تلاش صدام حسین برای دستیابی به سلاح هسته‌ای ناکام بماند.

از آن زمان، F-۱۶ شاهد درگیری‌های رزمی بی شماری در دستان خلبانان نیروی هوایی ایالات متحده و نیروی هوایی اسرائیل و نیروی هوایی سلطنتی هلند و کشور‌های بسیار دیگری بوده است. طبق ادعای FlyFighterJet.Com، در مجموع، F-۱۶ نسبت کشتار/ساقط شدن ۹۲ به ۱۳ را به ثبت رسانده است.

در همین حال، F-۳۵ برای اولین بار در سال ۲۰۱۸ در جنگ مورد استفاده قرار گرفت، اگرچه اسرائیل در مورد جزئیات آن اطلاعات زیادی منتشر نکرده است. در نهایت در سال ۲۰۲۱ بود که جزئیات بیشتری در مورد درگیری جنگنده اف-۳۵ اسرائیلی موسوم به Adir در آن سال منتشر شد که برای سرنگونی چندین پهپاد ظاهراً ایرانی استفاده شده بود. آخرین، اما نه کم‌اهمیت‌ترین ماموریت اف-۳۵، سال گذشته، توسط خلبانان نیروی هوایی ارتش آمریکا بود که موفق شدند یک موشک کروز شلیک شده توسط نیرو‌های حوثی یمن را با استفاده از آن ساقط کنند.

ویژگی‌های ناملموس

F-۳۵ دارای مزیت آشکار پنهانکاری است، یعنی تقریباً نامرئی بودن برای رادار دشمن و بنابراین احتمال کمتری دارد که شناسایی شود، مگر اینکه دیگر برای دشمن خیلی دیر شده باشد، اگرچه انصافاً F-۱۶ نیز دارای سطح مقطع راداری نسبتاً کوچکی برای یک جنگنده نسل چهارمی است.

هر دو هواپیما در بین متحدان آمریکا بسیار محبوب بوده اند و تعداد زیادی سفارش فروش نظامی خارجی داشته اند. اف-۱۶ محبوب‌ترین و پراستفاده‌ترین هواپیمای بال ثابت جهان در سرویس نظامی است که ۲۶ کشور (در آخرین شمارش) در سراسر جهان آن را خریداری کرده اند. در همین حال، لایتنینگ II نیز در این زمینه همانند رقیب خود پرطرفدار است، با ۱۸ کاربر فعلی در سراسر جهان و سه مشتری دیگر در صف انتظار (جمهوری چک، رومانی [که همزمان F-۱۶ را نیز می‌خرد]و پرتغال).

دو مزیت بزرگ F-۱۶ نسبت به F-۳۵ – حداقل در مورد نمونه‌های آمریکایی از دو پرنده جنگی – مقرون به صرفه بودن و قابل اطمینان بودن است. هلن کراسنر از Executive Flyers در رابطه با قیمت فایتینگ فالکون گفته است:

«در حالی که قیمت مشخصی برای F-۱۶ وجود ندارد، می‌دانیم که حداقل هزینه آن به ده‌ها میلیون دلار می‌رسد… گران‌ترین نوع F-۱۶: بلوک ۷۰ و ۷۲ قیمتی برابر با ۶۳ میلیون دلار در هر فروند دارد».

در مقابل، لایتنینگ II در حال حاضر قیمتی معادل ۱۰۹ میلیون دلار برای هر فروند دارد!

بدون شک، F-۱۶ یک هواپیمای جنگنده و تهاجمی زمینی عالی است که همچنان به ثابت کردن ارزش خود ادامه می‌دهد، برای مثال در سال‌های اخیر در دست متحدان آمریکا مانند اوکراین و عراق. اما وقتی نوبت به سناریوی فرضی جنگ جهانی سوم بین ایالات متحده و یک دشمن «نزدیک به همتا» مانند چین و/یا روسیه می‌رسد، فناوری‌های پنهانکار F-۳۵ همچنان شانس بسیار بیشتری برای ایجاد برتری هوایی در نبرد با Sukhoi Su-۵۷ “Felon” و Chengdu J-۲۰ “Fagin” در اختیار ایالات متحده قرار می‌دهند.

علیرغم تمام مشکلات و شبهه ها، F-۳۵ ستون مهمی در حال و آینده توانمندی جنگنده‌ای ایالات متحده باقی مانده و بنابراین برنده این مسابقه فرضی در برابر F-۱۶ است….