LARC-V که مخفف واژه های سبک تر، تامین مجدد دوزیست، باری و 5 تن است، در واقع نوعی خودروی حمل بار با پیکربندی آلومینیومی محسوب می شود که قابلیت جا به جایی تا 5 تن محموله را دارد. این محصول طی دهه 1950 در آمریکا توسعه یافت و تا به امروز مسئولیت های امدادی مختلفی را عهده دار شده است.

علاوه بر آمریکا، خودروهای نظامی باری LARC-V توسط نیروهای مسلح کشورهای دیگری نظیر استرالیا، آرژانتین،فیلیپین، سنگاپور و ایسلند نیز مورد استفاده قرار گرفته اند. در مجموع نزدیک به 968 دستگاه از این محصول ساخه شد که حدودا 500 مورد از آنها تخریب شده اند. بخش مهمی از این آسیب گسترده به خروج سریع آمریکا از ویتنام جنوبی باز می گردد. از میان تعداد مذکور 200 دستگاه  LARC-V برای خدمت رسانی به ارتش حفظ شده اند و تقریبا 100 دستگاه متعلق به بخش خصوصی هستند که اغلب هم در راستای مقاصد توریستی کاربرد دارند.

 طراحی و توسعه LARC-V

LARC-V در سال 1963 به صورت رسمی وارد میدان شد و طی جنگ ویتنام در راستای تامین آذوقه به طور گسترده به نیروهای ارتش آمریکا خدمت کرد. آنها در واقع پشتیبان هایی همه فن حریف از نظر تدارکاتی و همینطور برای نیروهای انسانی در تمام طول جنگ بودند. لازم به ذکر است که از این خودروهای دوزیست باری در تهاجم به جزایر فالکلند در سال ۱۹۸۲ توسط نیروهای مسلح آرژانتین نیز استفاده شده است.


گفتنی است که LARC-V های نیروی دریایی آمریکا بر اساس برنامه ای که تمدید عمر عملیاتی و یا به اختصار SLEP نام دارد، دستخوش یک سری تغییرات فنی و ساختاری در جهت بهبود شرایط کلی محصول شده اند. به عنوان نمونه ظرفیت یدک کش روی زمین به حدود 13 تن و کشش در آب نیز تا 3.5 تن ارتقا یافته است. از جهت سیستم موتوری، LARC-V مجهز به موتور دیزلی توربوشارژ John Deere با قدرت 375 اسب بخار است. طبق گزارشات به دست آمده در مجموع 42 دستگاه از خودروهای باری دوزیست نام برده برای اعمال تغییرات تحت روند SLEP تامین بودجه شدند.